Oude Kerk Monument Antoni - Wandeling Antoni
In de Oude Kerk bevindt zich de laatste rustplaats van Van Leeuwenhoek en Reinier de Graaf.
Laatste rustplaats
De dochter van Antoni Leeuwenhoek Maria zorgde dat er een praalgraf kwam. Zijn vriend en dichter Huibert C. Poot schreef een grafschrift, dat nog steeds te lezen is in de Oude Kerk.
Royal Society of London
Reinier de Graaf vestigt zich in 1666 als arts in Delft en raakt bevriend met de negen jaar oudere Antoni. De Graaf introduceert hem bij de Royal Society of Londen en dringt er op aan dat Antoni zijn bevindingen (brieven) naar de Royal Society, de Britse academie voor wetenschappen, stuurt. Niet lang daarna overlijdt Reinier de Graaf onverwachts op 32-jarige leeftijd. Hij wordt begraven in de Oude Kerk in Delft, met de karakteristieke scheefgezakte toren. De Kerk wordt in de volksmond ook wel de Oude Jan of De Scheve Jan genoemd.
Schimmel, bijen en luizen
Vooral doo…
Laatste rustplaats
De dochter van Antoni Leeuwenhoek Maria zorgde dat er een praalgraf kwam. Zijn vriend en dichter Huibert C. Poot schreef een grafschrift, dat nog steeds te lezen is in de Oude Kerk.
Royal Society of London
Reinier de Graaf vestigt zich in 1666 als arts in Delft en raakt bevriend met de negen jaar oudere Antoni. De Graaf introduceert hem bij de Royal Society of Londen en dringt er op aan dat Antoni zijn bevindingen (brieven) naar de Royal Society, de Britse academie voor wetenschappen, stuurt. Niet lang daarna overlijdt Reinier de Graaf onverwachts op 32-jarige leeftijd. Hij wordt begraven in de Oude Kerk in Delft, met de karakteristieke scheefgezakte toren. De Kerk wordt in de volksmond ook wel de Oude Jan of De Scheve Jan genoemd.
Schimmel, bijen en luizen
Vooral door de voortreffelijke kwaliteit van zijn lenzen slaagde hij erin veel tot dan toe onbekende kleine structuren te ontdekken. Die eerste brief bevatte details over de structuur van schimmel, een bij en een luis, details die niemand ooit nog had gezien. Toen beroemde microscooponderzoekers hun lenzen hadden verbeterd, konden zij deze zaken ook zien. De Royal Society was zo geïnteresseerd dat ze hem vroegen nog eens te schrijven, en benoemde hem uiteindelijk tot Fellow van de Society.
Van Leeuwenhoek bleef de rest van zijn leven onderzoek doen naar een breed scala aan onderwerpen. Soms kwamen anderen, zoals de Royal Society of de VOC, met onderwerpen die hij kon onderzoeken, maar vaak onderzocht hij ook gewoon wat hij interessant vond. Op zijn sterfbed dicteerde hij zelfs een brief aan de Royal Society over de ziekte waaraan hij leed, een zeldzame kwaal van het middenrif, het diafragmafladderen. Een ziekte die men nu de ‘Van Leeuwenhoek ziekte’ noemt. Van Leeuwenhoek overlijdt op 26 augustus 1723 op bijna 91-jarige leeftijd.