Inge Baas (31) is ondernemend en creatief: ze ontwerpt en verkoopt exclusieve avondjurken. Ze heeft een internetbedrijf dat luistert naar de fluweelzachte naam Black Velvet Gowns & Accessories: een lang gekoesterde droom die nu uitkomt. Ze weet wie ze daar in het bijzonder dankbaar voor moet zijn: haar moeder Irma Scheurink (62). Die zou alleen daarom al een gouden klinker verdienen, maar er is meer …
“In 2012 hebben zich bij mijn moeder de eerste verschijnselen van de ziekte van Parkinson geopenbaard. Inmiddels is ze voor haar functioneren volledig afhankelijk van medicatie, en zet ze zich met tomeloze energie in om aandacht te vragen voor de problemen waar Parkinsonpatiënten mee te maken hebben. Zo is ze al wezen skydiven en is ze van de Euromast abgeseilt! Nog deze maand vertrekt ze naar Praag, waar ze aan een 1000 kilometer lange tocht op haar e-trike door Europa begint. Met die tocht, die eindigt bij het Europarlement in Brussel, wil ze samen met enkele lotgenoten waarschuwen voor de dreigende monopoliepositie van China op het gebied van de fabricage van Parkinson-medicijnen, onder het motto: ‘Stop de pillenchaos!’ Gelukkig komt ze wel op tijd terug voor mijn bruiloft in augustus!”
Blijven knokken
“Op zich is dat alles al genoeg voor een gouden klinker, maar de belangrijkste reden voor mij om die geven is dat ze mij altijd door dik en dun gesteund heeft en in mij geloofd heeft. Zonder haar was ik niet geworden wie ik nu ben. Ik kreeg als klein kind al gauw het stempeltje dat ik niet goed zou kunnen meekomen; ik kreeg een rugzakje, zoals ze dat op school noemen, ik stond ‘onder behandeling’. Maar mijn moeder is me altijd blijven pushen – ik heb haar daar soms om verwenst. Ze is altijd voor me blijven knokken, en dat gevecht herhaalt zich nu bij mij en mijn eigen dochter Caithlynn. Op school komt ze niet tot haar recht, dus doe ik wat mijn moeder voor mij gedaan heeft, blijven knokken.”
Inge Baas: “Ja, mijn moeder verdient eigenlijk een lintje, maar zelf zegt ze dat die gouden klinker haar veel meer waard!”