Twintig jaar geleden streek de geboren Française Catherine Bij de Vaate neer in Delft. Ze kwam voor de liefde, en kreeg er een tweede liefde bij: Delft zelf. Als gemeenteraadslid zet ze die liefde nu om in daden. Haar verhaal lijkt als twee druppels water op dat van haar landgenote Lucie Cunningham. Nu die naar elders vertrekt, is een gouden klinker een vanzelfsprekendheid, vindt Catherine: ‘Ze heeft voor zó veel mensen het verschil gemaakt!’

“We hebben elkaar in 2003 op straat ontmoet. Vrienden van mij hadden al gezegd dat er een Française vlak bij mij in de buurt was komen wonen, en toen ik kort daarop Lucie zag lopen, wist ik meteen: zij moet het zijn! Ik heb haar in het Frans aangesproken, we raakten aan de praat en het klikte meteen. Ze was net bezig met het oprichten van de Stichting Delft MaMa, een organisatie die internationals – zwanger of net moeder – wegwijs maakt in het Nederlandse systeem rondom de geboorte. Een prachtig initiatief en een gat in de markt. Later namen we samen deel aan het project Stuurvrouwen van de gemeente Delft, ter bevordering van de participatie van migrantenvrouwen in besturen.”

Delftse Pluim

“Lucie heeft zo veel betekend voor onze stad. Ze wil mensen echt helpen. Met haar vriendelijkheid opent ze deuren. Ze verbindt mensen met elkaar en met goede ideeën. Bijna iedereen heeft wel iets van haar meegekregen, misschien zonder dat ze zich daar bewust van zijn. Denk aan het mozaïek in de kinderspeelplaats Achtertuin, op het Achterom, een idee van Lucie ter gelegenheid van 10 jaar Delft MaMa. En anders hebben mensen wel eens een croissantje of baguette gekocht bij de Franse bakker Michel, die zich mede dankzij Lucie in Delft kon vestigen. Of denk aan haar bestuurswerk voor Delft Ceramica, het Vrouwen in Delft Platform of Theater de Veste. De lijst is gewoon te lang; niet voor niets kreeg ze in 2007 de Delftse Pluim, de publieksprijs voor de Vrijwilliger van het Jaar! Ze vertrekt nu naar Glasgow, waar ze vast weer van alles gaat ondernemen. De herinneringen aan Lucie en haar positieve impact op Delft blijven. Nu nog die gouden klinker om haar voor eeuwig ook fysiek in Delft te verankeren.”

 

Catherine Bij de Vaate: “Lucie heeft zo veel betekend voor onze stad. Ze wil mensen echt helpen. Met haar vriendelijkheid opent ze deuren.”

Trots op mijn vader Delft is Goud