Ik ben zó trots op mijn vader!
Sinds het begin van dit jaar portretteerde fotograaf Esther de Cuijper tientallen gevers en ontvangers van gouden klinkers. Geen wonder dat ze daardoor zo geïnspireerd raakte, dat ze zelf óók zo’n bijzondere steen cadeau wilde doen – en wel aan haar vader Thijs. Waarom? Omdat ze zo trots is op hem. Als vader én als opa. Maar ook: omdat hij er nog ís. En dat is geen vanzelfsprekendheid …
“Ik heb mijn vader een gouden klinker cadeau gegeven voor zijn 70ste verjaardag. Dat klinkt misschien hopeloos cliché, maar dat was het voor mij niet. Twee jaar geleden werd namelijk blaaskanker bij hem ontdekt. Hij had wat last met plassen, en ging naar het ziekenhuis ‘om wat rommel in z’n blaas’ te laten opruimen. Even schoonmaken, dachten we, maar er bleek dus veel meer aan de hand te zijn. Hij is inmiddels helemaal schoon verklaard, een klein wonder en een enorme opluchting. Maar het heeft me zó veel gedaan, meer dan ik verwacht had. Ik was niet alleen heel erg verdrietig voor mezelf, maar eigenlijk nog meer voor mijn zoon Milan, die toen 6 was. De gedachte dat hij z’n opa zou moeten missen … Ze zijn zulke dikke vrienden, onafscheidelijk zijn ze. Samen kunnen ze heerlijk tutten met elkaar als opa oppast, Milan helpt hem met werkjes in de volkstuin, van die dingen …”
Vorstelijk timmeren
“In zijn werkzame leven was mijn vader timmerman. Geen huis-, tuin- en keukentimmerman, maar eentje die zo goed was in z’n vak, dat hij mee mocht helpen met de restauratie van het praalgraf van Willem van Oranje dat in de Nieuwe Kerk staat, eind jaren ’90 – daar is nog een tv-documentaire over gemaakt. Toen de restauratie voltooid was, heeft hij koningin Beatrix mogen ontmoeten. En over ons koningshuis gesproken: hij was ook een van de heel weinigen die – alweer in zijn hoedanigheid als timmerman – toegang had tot de grafkelders van de Oranjes, rond de laatste drie bijzettingen in de Nieuwe Kerk. Voor een koningsgezinde Delvenaar als mijn vader zijn dat absolute hoogtepunten geweest, iets waar hij apetrots op is. En op mijn beurt ben ik net zo trots op hem. Trots die nu beklonken ligt in een gouden klinker!”
Esther de Cuijper: “Omdat ik zo trots op hem ben. Als vader én als opa.”
